İdealizasyon Psikodinamik Perspektif ile 

İdealize etme birçok kişilik patolojisinde var olan bir olgu olmakla birlikte genellikle değersizleştirme ile birlikte görülür. Özellikle narsisistik ve borderline kişilik yapılanmalarında görülen idealizasyon ve değersizleştirme sıklıkla yetersizlik, eksiklik veya hasede karşı işlev gören savunma mekanizmaları olarak karşımıza çıkar. İdealizasyon, kişinin kendine ya da öteki nesnelere yoğun bir üstünlük, değerlilik, ayrıcalık atfettiği bir durumdur. Kişinin kendine yönelik büyüklenme bir tavır içinde olması yaşayabileceği olup olası bir yetersizlik hissine karşı gösterdiği bir savunma olarak değerlendirilebilir. Ötekileri idealize edişi ise kendisinde bu idealize nesnelerde olmayan bir unsurun eksikliğini yaşaması ve bu dış dünyadaki idealize nesnelerle bütünleşmesi halinde kendi değerlerini ve artacağına dair inanç halinde olmasıdır. Bu duruma örnek olarak kişilerin romantik partnerlerini çok yoğun bir şekilde idealize etmeleri ve bu idealize ettikleri kişiler ile yaşayacakları ilişkinin varlığının kendi değerlikli ve varoluşları için oldukça kritik olduğuna inanmaları hale verilebilir. Bu senaryolarda kişiler idealize ettikleri partnerleriyle duygusal ilişkiler ilişkileri problemli olsa dahi toksik bağlılıklarını sürdürürler ve ayrılık durumunda çok yoğun bir depresif süreçten geçerler. İdealizasyonun yoğun gözlemlendiği bireylerin psikoterapi almaları halinde kırılan narsisizmalarının onarımı zaman içerisinde gerçekleşebilir. 

Psikolog Ece İnce 

Bizimle iletişime geçin
Yardıma mı ihtiyacın var ?
Merhaba,
Nasıl yardımcı olabiliriz ?